-
1 utrwal|ić
pf — utrwal|ać impf Ⅰ vt 1. (umocnić) to strengthen, to consolidate [więź, pozycję, stosunki] 2. (upamiętnić) to commemorate [osobę, wydarzenie] 3. (zarejestrować) to record- utrwalać na taśmie głosy ptaków to tape bird calls- utrwalać w pamiętniku swoje przeżycia to record one’s experiences in a diary4. (zachować) to retain [fakt]; to consolidate [wiadomości, wiedzę, materiał] 5. Chem., Fot. (nadać trwałość) to fix 6. (zakonserwować) to preserve [żywność] Ⅱ utrwalić się — utrwalać się to become established- w naszej rodzinie utrwalił się zwyczaj codziennego czytania prasy the custom of reading newspapers every day is well established in our family- wyż utrwalił się nad Polską a high pressure area has set in over Poland■ utrwaliło mi się to w pamięci it stayed in my memoryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utrwal|ić
-
2 wypal|ić
pf — wypal|ać impf Ⅰ vt 1. (zniszczyć) [żar, ogień] to burn down; [słońce, upał] to parch, to scorch [roślinność]; to bake [ziemię]; (zniszczyć w środku) [ogień, pożar] to gut, to burn out [budynek, samochód]- łąki wypalone przez słońce meadows scorched a. parched by the sun2. (zużyć paląc) to burn [kubeł węgla]; to smoke [papierosa, cygaro, fajkę]- wypalony do połowy papieros a half-smoked cigarette- wypalać światło to keep the light burning (unnecessarily)3. (nadać trwałość) to fire, to bake [glinę, cegłę, naczynia]- wypaliła w piecu figurki z gliny she fired clay figurines in the kiln4. (zrobić znak) to burn [znak, piętno, dziurę]- deseń wypalony na drewnie a pattern burnt into wood5. (otrzymywać przez prażenie) to burn [wapno]; to roast, to torrefy [rudę]- wypalać węgiel drzewny to make charcoal6. pot. (powiedzieć nagle) to pipe up, to shoot [zdanie, parę słów]; (bez namysłu) to blurt (out)- wypaliła mu prawdę prosto w oczy she blurted out the truth to his face- „a ty jesteś idiota” – wypaliła w odpowiedzi ‘and you’re an idiot,’ she shot back7. książk. (wyczerpać emocjonalnie) to destroy [uczucia, wyobraźnię, nastrój]- bieda/nuda wypaliła w nich miłość poverty/boredom has destroyed their love- jest człowiekiem wypalonym wewnętrznie he’s burnt outⅡ vi 1. (wystrzelić) [pistolet, armata, działo] to go off, to fire- wypalić z pistoletu to fire a gun- rewolwer nie wypalił the revolver misfired2. pot. (udać się) [pomysł, projekt, sprawa] to be a success- jego plan nie wypalił his plan misfiredⅢ wypalić się — wypalać się 1. (zużyć się) [świeca, zapałka, ogień] to burn (itself) out; [papieros] to burn away 2. książk. (wyczerpać się) [uczucie, żądza] to die away; [wyobraźnia, zapał] to come to an end 3. książk. [osoba] (fizycznie, emocjonalnie) to burn oneself out; (zawodowo, twórczo) to get a. go staleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypal|ić
См. также в других словарях:
powypalać — dk I, powypalaćam, powypalaćasz, powypalaćają, powypalaćaj, powypalaćał, powypalaćany 1. «paląc zniszczyć wiele czegoś; wypalić coś w wielu miejscach» Powypalać papierosami obrus. Powypalane wnętrza domów. 2. «o słońcu: zniszczyć skwarem wiele… … Słownik języka polskiego
moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy … Słownik języka polskiego
wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… … Słownik języka polskiego
